Ευάγγελος Μυτιληναίος : Ο Ατίθασος Μαθητής που Έγινε ο Βιομηχανικός Στρατηγός του Βόλου

Ευάγγελος Μυτιληναίος : Ο άνθρωπος που είπε «όχι» στο Χάρβαρντ για να ξαναχτίσει τον Βόλο

Ο Ήχος του Ατσαλιού στον Παγασητικό

Για εμάς που μεγαλώσαμε στον Βόλο, ο ήχος της βιομηχανίας είναι βαθιά ριζωμένος στη μνήμη μας. Είναι ο απόηχος από το παλιό εργοστάσιο της ΜΕΤΚΑ στη Νέα Ιωνία, ένας ήχος που για χρόνια έσβηνε, αφήνοντας πίσω του μια νοσταλγία για το παρελθόν.

Σήμερα, όμως, στην Α’ Βιομηχανική Περιοχή, ένας νέος ήχος ακούγεται.

Ο Διπλωμάτης με το Μυστικό

Στις διεθνείς αγορές, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος είναι ο απόφοιτος του London School of Economics, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος που ανακοινώνει την είσοδο της Metlen στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου. Είναι ο βιομηχανος που μιλά με την άνεση διπλωμάτη, ο άνθρωπος που, όπως λένε, οι οθόνες στο γραφείο του δείχνουν αδιάκοπα τις χρηματιστηριακές αποδόσεις.

Αλλά αυτό είναι μόνο το ένα πρόσωπο. Κάτω από το κοστούμι του παγκόσμιου παίκτη, κρύβεται ένα μυστικό. Κρύβεται το αγόρι από τη Σχολή Μωραΐτη.

Το «Δύσκολο» Παιδί

Στα μαθητικά του χρόνια, ο Ευάγγελος δεν ήταν ο υποδειγματικός μαθητής. Τον περιέγραφαν ως «κακομαθημένο», «αντιδραστικό», «δύσκολο». Η συμπεριφορά του τον οδήγησε μέχρι και στην αποβολή. Ήταν ατίθασος. Αυτός ο ατίθασος χαρακτήρας, αυτή η άρνηση να ακολουθήσει την πεπατημένη, θα όριζε ολόκληρη τη ζωή του—και, τελικά, το μέλλον της πόλης μας.

Η Επιστροφή του 1978

Το 1978, ο Μυτιληναίος είναι 24 ετών. Έχει στα χέρια του το μεταπτυχιακό από το LSE και μια θέση που τον περιμένει στο Χάρβαρντ. Ο ακαδημαϊκός δρόμος είναι ορθάνοιχτος. Αλλά στην Αθήνα, η οικογενειακή επιχείρηση πνίγεται στα χρέη.

Δεν το σκέφτεται. Το «δύσκολο» παιδί παίρνει τη «δύσκολη» απόφαση. Λέει «όχι» στο Χάρβαρντ, γυρίζει την πλάτη στο αμερικανικό όνειρο και επιστρέφει. Δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο. Επέλεξε τον δικό του. Αυτή η πράξη ανυπακοής σε αυτό που «έπρεπε» να κάνει, ήταν η στιγμή που ο ατίθασος μαθητής έγινε οραματιστής.

Το DNA της Κορώνης

Αυτή η επιμονή δεν ήρθε από το πουθενά. Κυλάει στο αίμα του. Ο προπάππους του, το 1908, ίδρυσε το «Ηλεκτροκίνητον Εργοστάσιον Μεταλλουργίας» στον Πειραιά. Ήταν η κληρονομιά μιας οικογένειας που ξεκίνησε από την Κορώνη Μεσσηνίας και δεν φοβήθηκε να ρισκάρει. Όταν ο Μυτιληναίος επέστρεψε το '78 για να σώσει την χρεοκοπημένη εταιρεία, δεν έσωζε απλώς μια επιχείρηση. Τιμούσε αυτό το DNA.

Ο Άνθρωπος Πίσω από τα Νούμερα

«Κοιμάμαι μ' ένα πρόβλημα, ξυπνώ με μια λύση». Αυτή η φράση, που του αποδίδεται, είναι ίσως το κλειδί της σκέψης του. Υπάρχει κάτι σχεδόν τραγικό σε αυτό. Και κάτι όμορφο. Γιατί ο Μυτιληναίος δεν δουλεύει μόνο για τους δείκτες.

Είναι παντρεμένος με τη Μαρία Καραγιαννίδη. Το σκάφος του φέρει μια διπλή, τρυφερή αφιέρωση: "Maria-Maria". Είναι ο πατέρας δύο γιων—ο μεγαλύτερος, ο Πασχάλης, χάραξε τη δική του ναυτιλιακή πορεία, κι ο μικρότερος σπούδασε στο Λονδίνο.

Το γραφείο του, λένε, είναι τεράστιο, με τις οθόνες των χρηματιστηριακών αποδόσεων να αναβοσβήνουν ασταμάτητα. Αλλά ο χώρος ορίζεται από άλλα πράγματα. Κυριαρχούν οι οικογενειακές φωτογραφίες. Μια μπάλα μπάσκετ της Εθνικής. Ένας πίνακας με το λιμάνι του Πόρου. Και, φυσικά, η μακέτα του εργοστασίου στον Άγιο Νικόλαο. Παντού, βραβεία και τιμητικές πλακέτες. Είναι οι αναμνήσεις μιας πορείας που μετέτρεψε τα χρέη σε έναν όμιλο 5,4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Δουλεύει για κάτι που ο παππούς του του έμαθε: να ονειρεύεται και να σχεδιάζει το καλύτερο. Να μην σταματάει ποτέ.

 Βλέπει το σύνολο. Βλέπει τη λύση εκεί που οι άλλοι βλέπουν το πρόβλημα. Το πρόβλημα ήταν μια ελληνική περιφέρεια που αποβιομηχανοποιούνταν. Η λύση ήταν ο Βόλος.

Η Πόλη που Θυμόταν τα Σιδερένια της Όνειρα

Το 1962 ιδρύθηκε η ΜΕΤΚΑ. Το 1964 το πρώτο εργοστάσιο άνοιξε τις πύλες του στη Νέα Ιωνία Βόλου—ένα εργοστάσιο που θα γινόταν θρύλος. Μεταλλικές κατασκευές, βαριές βιομηχανίες, η μυρωδιά του σιδήρου και του ιδρώτα. Ο Βόλος, εκείνη την εποχή, ήταν η βιομηχανική καρδιά της Μαγνησίας, ένα μέρος που έδινε δουλειά, ελπίδα, μέλλον.

Ο Ευάγγελος Μυτιληναίος το ήξερε αυτό. Και όταν το 1999 η ΜΕΤΚΑ μπήκε στον Όμιλό του, δεν το σκέφτηκε πολύ. Ο Βόλος θα ήταν κάτι περισσότερο από ένα εργοστάσιο. Θα ήταν ο τόπος όπου το όραμά του θα έπαιρνε σάρκα και οστά.

Το Στοίχημα του Βόλου

Ο Μυτιληναίος δεν ξέχασε ποτέ το εργοστάσιο της ΜΕΤΚΑ. Δεν είδε απλώς ένα παλιό περιουσιακό στοιχείο. Είδε την καρδιά της βιομηχανικής Ελλάδας να χτυπά ακόμα, έστω και αδύναμα, εδώ, στη Μαγνησία.

Τον Απρίλιο του 2025, στο Capital Markets Day του Λονδίνου, έκανε την κίνηση-ματ. Ανακοίνωσε τη δημιουργία του METLEN Technologies Hub. Τέσσερα, ίσως και πέντε, νέα εργοστάσια. Επένδυση 50 εκατομμυρίων ευρώ μόνο για το τέταρτο. 200-250 νέες θέσεις εργασίας. Παραγωγή θωρακισμένων οχημάτων, Leopard, τεχνολογία αιχμής.

Η Σχέση Πέρα από το Ατσάλι

Αλλά η σχέση του Μυτιληναίου με τη Μαγνησία δεν μετριέται μόνο σε τόνους χάλυβα ή σε θέσεις εργασίας. Όσοι τον ξέρουν, μιλούν για μια σύνδεση που είναι πιο αθόρυβη, σχεδόν προσωπική. Είναι η στήριξη στο Νοσοκομείο του Βόλου, το «Αχιλλοπούλειο», όταν χρειαζόταν κρίσιμο εξοπλισμό. Είναι η άμεση, σιωπηλή βοήθεια στην πόλη όταν η κακοκαιρία «Daniel» μας βρήκε απροετοίμαστους, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Για τον Μυτιληναίο, το METLEN Hub είναι η ναυαρχίδα, αλλά η στήριξη στην κοινότητα είναι το θεμέλιο. Είναι η διαφορά μεταξύ του «κάνω business» και του «ανήκω εδώ».

Ο Επίλογος Γράφεται στη ΒΙ.ΠΕ.

Ο ατίθασος μαθητής που αρνήθηκε το Χάρβαρντ για να σώσει μια οικογενειακή επιχείρηση, είναι ο ίδιος άνθρωπος που σήμερα ποντάρει εκατοντάδες εκατομμύρια στο βιομηχανικό μέλλον του Βόλου. Είναι η ίδια αντισυμβατική σκέψη.

Καθώς στέκομαι στη ΒΙ.ΠΕ. και ακούω τον ήχο του ατσαλιού, δεν ακούω απλώς μηχανές. Ακούω την ηχώ μιας απόφασης που πάρθηκε το 1978. Ακούω τον πεισματάρη 24χρονο που είπε «όχι» στην Αμερική για να πει «ναι» στην Ελλάδα. Και τώρα, αυτό το «ναι» παίρνει σάρκα και οστά εδώ, στη δική μας πόλη, αναμειγνύοντας τη μυρωδιά του μετάλλου με τον αλμυρό αέρα του Παγασητικού.

Και όταν το 2027 ανοίξει το τέταρτο εργοστάσιο, όταν οι 200-250 νέοι εργαζόμενοι πιάσουν δουλειά, όταν ο Βόλος γίνει ο αμυντικός κόμβος που ονειρεύτηκε ο Μυτιληναίος, κάποιος θα θυμηθεί. Θα θυμηθεί εκείνον τον πεισματάρη 24χρονο που επέστρεψε από το Λονδίνο για να σώσει μια χρεωμένη οικογενειακή επιχείρηση. Θα θυμηθεί ότι μερικές φορές, οι μεγαλύτερες ιστορίες ξεκινούν με μια απλή απόφαση: να μην εγκαταλείψεις.

Ευάγγελος Μυτιληναίος, Metlen, Βόλος, ΜΕΤΚΑ, πορτρέτο, Αγγελική Δαρείου, VOLOS.best, βιομηχανικό hub, Μαγνησία, Σχολή Μωραΐτη, LSE, Χάρβαρντ 1978, Κορώνη, ΒΙΠΕ Βόλου